علف‌‌های هرز مزارع گندم

علف‌‌های هرز مزارع گندم

علف‌های هرز جزء گیاهانی هستند که به طور ناخواسته خارج از مکان اصلی خود می‌رویند. مثلاً گیاه ذرت در زراعت گندم و جو به عنوان یک علف هرز شناخته می‌شود. علف‌های هرز مزارع گندم به دو دسته پهن‌ برگ و باریک‌ برگ تقسیم می‌شود.

الف) علف‌های هرز پهن‌برگ: علف‌های هرز پهن‌ برگ به دو دسته علف‌های هرز یکساله و دایمی تقسیم می‌شود.

علف‌های هرز یکساله مانند: کیسه کشیش، خردل وحشی، گندمک، میاگرام، شلمی، ازمک، شقایق، خاکشیر و ماشک.

علف‌های هرز دایمی مانند: شیرین بیان، خارشتر، تلخه و پیچک صحرایی

ب) علف‌های هرز باریک‌برگ: بیشتر علف‌های هرز باریک برگ مزارع گندم متعلق به تیره گندمیان (گرامینه) بوده و در مراحل ادامه رشد شباهت زیادی به گندم دارند. عمده‌ترین آنها شامل یولاف وحشی، علف خونی، چچم، دم روباهی کشیده، جوموشی، علف پشمکی و چاودار است.

روش‌های کنترل علف‌های هرز مزارع گندم: کنترل علف‌های هرز به دو طریق زراعی و شیمیایی امکان‌پذیر است.

کنترل زراعی: مناسب‌ترین روش کنترل علف‌های هرز انجام عملیات زراعی است که با روش‌های زیر امکان‌پذیر است:

_ رعایت تناوب زراعی مانند کشت گندم پس از گیاهان وجینی

_ شخم به موقع در سال آیش قبل از به گل رفتن علف‌های هرز یکساله در اوایل بهار

_ رعایت تراکم مناسب مزرعه گندم

_ استفاده از بذر خالص و عاری از بذرهای علف‌های هرز ( بذر مادری، بذر گواهی شده)

_کنترل مکانیکی

کنترل شیمیایی: کنترل شیمیایی در صورتی انجام می‌شود که مزرعه دارای آلودگی بیش از اندازه معین باشد. نکات مورد توجه در این روش عبارتند از:

_ نوع علف‌کش باید با توجه به شناخت دقیق علف‌های هرز استفاده شود.

_ میزان و زمان سمپاشی مدنظر قرار گیرد.

_ نوع سمپاشی و نازل با توجه به امکانات و وسعت مزرعه تعیین شود.

"پهپادهای کشاورزی سیرنگ" مجهز به نازل‌های میکرونر هستند که قطر ذرات را بین ۵۰ تا ۲۰۰ میکرون ریز می‌کند.

نسیم نصیری، تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۲/۱۸

علف هرز مزارع کشاورزی سیرنگ پهپاد سمپاشی گندم جو